- plotkarz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y«ten, kto roznosi, rozpowszechnia plotki»
Plotkarz wiedział wszystko o wszystkich.
Słownik języka polskiego . 2013.
plotkarz
Look at other dictionaries:
plotkarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek robiący, powtarzający plotki, skłonny do plotek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Straszny z niego plotkarz, nie utrzyma tajemnicy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płotkarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} sportowiec uprawiający bieg przez płotki {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płotkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y sport. «lekkoatleta uprawiający biegi przez płotki» Trening płotkarzy … Słownik języka polskiego
pleciuga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. pleciugaudze {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna, chłopak lubiący mówić dużo i o byle czym, mówiący niepotrzebnie; za dużo; gaduła, papla, plotkarz : {{/stl 7}}{{stl 10}}Straszny z niego pleciuga. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Корженевский Иосиф — (Korzeniowski, 1797 1863) известный польский писатель; обучался в кременецком лицее; был воспитателем в доме генерала Викентия Красинского, затем заведовал библиотекой Замойских, а в 1823 г. сделался проф. польского языка и литературы в Кременце … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Корженевский Иосиф — (Korzeniowski, 1797 1863) известный польский писатель; обучался в кременецком лицее; был воспитателем в доме генерала Викентия Красинского, затем заведовал библиотекой Замойских, а в 1823 г. сделался проф. польского языка и литературы в Кременце … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
pleciuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. zwykle o kobietach) pot. lekcew. «człowiek gadatliwy, lubiący mówić o byle czym; papla, gaduła, plotkarka, plotkarz» … Słownik języka polskiego
pleciuga — ż a. m odm. jak ż III, CMs. pleciugaudze; lm MB. pleciugagi, D. pleciugaug (także DB. pleciugagów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek gadatliwy, lubiący mówić o byle czym; papla, gaduła; plotkarka, plotkarz» … Słownik języka polskiego
plociuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. zwykle o kobietach) pot. lekcew. «człowiek gadatliwy, papla, gaduła; plotkarka, plotkarz» … Słownik języka polskiego
płotkarski — płotkarskiscy przym. od płotkarz Biegi, konkurencje płotkarskie. Technika płotkarska … Słownik języka polskiego
