- plucha
- ż III, CMs. \pluchausze; lm D. \pluchauch«brzydka, dżdżysta pogoda, słota, szaruga»
Pluchy jesienne.
Moknąć na plusze.
Słownik języka polskiego . 2013.
plucha
Look at other dictionaries:
plucha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. plusze {{/stl 8}}{{stl 7}} brzydka deszczowa pogoda; słota : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wybrała się na zakupy w taką pluchę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plucha — Brzydka, deszczowa pogoda; słota Eng. Drizzly or wet weather … Słownik Polskiego slangu
плюск — сплюснутое место , плюснуть, плюсна. Родственно лит. plauskà, pliaũskė большая лучина, щепа , лтш. plaũksta ладонь , plàusta – то же (М.–Э. 3, 325; Буга, РФВ 73, 338). Сюда же относят плюска чашечка цветка , блр. плюска, сербск. цслав.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
chlapa — ż IV, CMs. chlapapie; lm D. chlapaap «brzydka, deszczowa pogoda; słota, szaruga, plucha, chlapanina, chlapawica» Jesienna, listopadowa chlapa … Słownik języka polskiego
chlapanina — ż IV, CMs. chlapaninanie; lm D. chlapaninain 1. «brzydka, deszczowa pogoda, słota, plucha; chlapa, chlapawica» Przemoknąć na wskroś podczas chlapaniny. 2. «chlapanie (się)» Co to za chlapanina w kałuży?! … Słownik języka polskiego
chlapawica — ż II, DCMs. chlapawicacy; lm D. chlapawicaic «brzydka, deszczowa pogoda, plucha, szaruga; śnieg z deszczem; chlapa, chlapanina» Marcowa chlapawica. Pogodna, sucha jesień, bez chlapawicy … Słownik języka polskiego
jesienny — przym. od jesień Jesienny krajobraz. Roboty jesienne. Orka jesienna. Siew jesienny. Jesienna plucha, szaruga. ∆ bot. Zimowit jesienny «Colchicum autumnale, roślina zielna z rodziny liliowatych, o kwiatach różowolila; kwitnie jesienią, w Polsce… … Słownik języka polskiego
słota — ż IV, CMs. słocie; lm D. słot «niepogoda, długotrwały deszcz; szaruga, plucha» Jesienne słoty. Po słocie nastąpiła pogoda … Słownik języka polskiego
szaruga — ż III, CMs. szarugaudze; lm D. szarugaug «długotrwały deszcz z wiatrem; słota, plucha» Listopadowa, jesienna szaruga … Słownik języka polskiego
pliukas — 1 ×pliùkas (l. plucha) sm. (2) smūgis: Sudaviau arkliams su botagu po pliùką, ir namie Jrb. Kai rėžiau porą gerų pliùkų į kuprą, tai kone parkrito vyras Šmk. | prk.: A tu mislyji, mažas pliùkas buvo, ka vyras pametė! Jrb … Dictionary of the Lithuanian Language
