plunąć
Look at other dictionaries:
plunąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pluć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plunąć — 1. pot. Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»: Niby wakacje, letnia pora, beztroski żywot młodzieńczy. W piłkę grać, opalać się, pluć i łapać, co nas to wszystko obchodzi? A. Minkowski, Szaleństwo. 2. pot. Pluć sobie w… … Słownik frazeologiczny
pluć — ndk Xa, pluję, plujesz, pluj, pluł plunąć dk Vb, plućnę, plućniesz, pluń, plućnął, plućnęła, plućnęli «wyrzucać z ust ślinę albo flegmę» Nie pluć na podłogę. Pluć przez zęby. Plunąć komuś w oczy. ∆ Pluć krwią «wypluwać z plwociną krew» ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
broda — 1. Dowcip, kawał z brodą «dowcip, kawał od dawna wszystkim znany i często powtarzany» 2. Druga broda «zwisający podbródek» 3. Druga broda komuś rośnie «ktoś tyje» Broda sypie się komuś zob. sypnąć się 2. Capia, kozia broda zob. bródka. Pluć sobie … Słownik frazeologiczny
łapać — drugi oddech zob. oddech 1. Łapać dwie sroki (kilka srok) za ogon zob. sroka 1. Łapać kogoś za słowa (słówka) zob. słowo 2. Łapać muchy zob. mucha 3. Łapać oddech zob. oddech 2. Łapać oddech, (ustami) powietrze zob. oddech 3 … Słownik frazeologiczny
napluć — pot. Napluć na kogoś, na coś; napluć, plunąć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, czemuś, potraktować kogoś, coś obelżywie, w sposób obraźliwy»: Może mnie pan zwymyślać od najgorszych, napluć mi w twarz, ale przedtem proszę posłuchać. A.… … Słownik frazeologiczny
pluć — 1. pot. Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»: Niby wakacje, letnia pora, beztroski żywot młodzieńczy. W piłkę grać, opalać się, pluć i łapać, co nas to wszystko obchodzi? A. Minkowski, Szaleństwo. 2. pot. Pluć sobie w… … Słownik frazeologiczny
pysk — (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z pyskiem zob. gęba 1. Ciemno, choć w pysk daj zob. ciemno. Drzeć pysk zob. gęba 3. Drzeć, rozedrzeć, wydrzeć (na kogoś) pysk; skoczyć, rzucić się, wyjechać (na kogoś) z pyskiem, doskakiwać do kogoś z… … Słownik frazeologiczny
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
napluć — dk Xa, naplućpluję, naplućplujesz, naplućpluj «plunąć na coś albo w coś» Napluć na podłogę. ◊ pot. Napluć komuś w twarz, posp. w pysk «ubliżyć komuś, potraktować kogoś obelżywie, w sposób obraźliwy, uwłaczający jego godności osobistej» ◊… … Słownik języka polskiego
