- płaskość
- ż V, DCMs. \płaskośćści, blmrzecz. od płaski
Płaskość rzeźby.
Płaskość czyjejś figury.
Płaskość terenu.
przen. «powierzchowność, pospolitość, trywialność»Płaskość jakiejś wypowiedzi.
Słownik języka polskiego . 2013.
Płaskość rzeźby.
Płaskość czyjejś figury.
Płaskość terenu.
Płaskość jakiejś wypowiedzi.
Słownik języka polskiego . 2013.
płaskość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. płaskośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwość polegająca na byciu płaskim : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płaskość blatu, krajobrazu. Płaskość pochlebstw, żartów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płasko- — «pierwszy człon wyrazów złożonych (przymiotników, rzeczowników) wskazujący na płaskość tego, co nazywa drugi człon złożenia, np. płaskonosy, płaskorzeźba» … Słownik języka polskiego
płasko- — {{/stl 13}}{{stl 7}} pierwszy człon rzeczowników i przymiotników złożonych, wskazujący na płaskość tego, co oznacza drugi człon, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}płaskodenny, płaskorzeźba {{/stl 8}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień