- płatnerz
- m II, DB. -a; lm M. -e, DB. -y (-ów)hist. «rzemieślnik wyrabiający zbroje, tarcze i hełmy z płyt metalowych, także broń białą»
Cech płatnerzy.
‹niem.›
Słownik języka polskiego . 2013.
płatnerz
Look at other dictionaries:
płatnerz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} dawniej: rzemieślnik wyrabiający zbroje, tarcze, miecze rycerskie <niem.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miecznik — m III, DB. a, N. miecznikkiem 1. lm M. owie a. miecznikicy, DB. ów hist. «w Polsce do XVI w. urzędnik dworski noszący miecz przed panującym; później szlachcic sprawujący tytularny (często honorowy) urząd ziemski» 2. lm M. miecznikicy, DB. ów hist … Słownik języka polskiego
płatnerski — płatnerskiscy przym. od płatnerz Cech, warsztat płatnerski. Wyroby płatnerskie … Słownik języka polskiego
płytowy — przym. od płyta (zwykle w zn. 1, 3 i 4) a) w zn. 1: Chodniki, drogi płytowe. Płatnerz wyrabiający zbroje płytowe. b) w zn. 3: Koncert płytowy. Nagrania płytowe. c) w zn. 4: Płytowa budowa geologiczna … Słownik języka polskiego
miecznik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. owie || miecznikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} w średniowiecznej Polsce: urzędnik dworski zawiadujący zbrojownią panującego i noszący przed nim miecz; później, urząd tytularny; także: osoba nosząca ten tytuł :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
