- płaz
- m IV, Ms. \płazzie; lm M. -y1. DB. -azool. płazy «Amphibia, gromada zmiennocieplnych kręgowców ziemnowodnych, o skórze z licznymi gruczołami śluzowymi, niekiedy jadowymi, oddychających płucami i skórą (larwy skrzelami), żyjących w pobliżu zbiorników słodkowodnych; należą do niej m.in. żaby, ropuchy, salamandry, traszki»
Płazy beznogie, bezogonowe, ogoniaste.
przen. «obelżywie o człowieku zasługującym na pogardę, płaszczącym się, budzącym odrazę swoim postępowaniem»Nędzny, obrzydliwy płaz.
2. D. -u, B.=M.zwykle w narzędniku «płaska, szeroka strona broni siecznej»Okładać, uderzyć kogoś płazem szabli, szpady.
◊ Puścić coś komu płazem «okazać komuś pobłażliwość, wybaczyć coś komu; nie ukarać kogoś»◊ Coś (nie) ujdzie komuś płazem «coś (nie) ujdzie komuś bezkarnie, (nie) zostanie komuś wybaczone»3. D. -u, B.=M.bud. «drewniana belka płasko obrobiona od góry i od dołu, z pozostawioną naturalną okrągłością boków»Płazy jodłowe.
Góralska chata z płazów świerkowych.
Słownik języka polskiego . 2013.