płochacz

płochacz
m II, DB. -a; lm M. -e, D. -y a. -ów
1. łow. «pies myśliwski (zwykle spaniel, także terier lub jamnik) używany głównie do wypłaszania ptactwa z szuwarów i zarośli»
2. zool. «Prunella, ptak z rodziny o tej samej nazwie, z rzędu wróblowatych; w Polsce występują dwa gatunki, objęte ochroną: płochacz halny, żyjący w Tatrach i Sudetach, oraz płochacz pokrzywnica, gnieżdżący się w gęstych krzakach, w lasach i zaroślach; w lm rodzina tych ptaków»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • płochacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}łow. {{/stl 8}}{{stl 7}} pies łowiecki służący do wypłaszania ptactwa (np. spaniel, jamnik) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”