płócienny

płócienny
«zrobiony z płótna»

Płócienna koszula męska.

Białe, płócienne ubranie, spodnie.

Płócienny worek.

Płócienne pantofle.

Książka w płóciennej oprawie.

włók. Splot płócienny «splot tkacki, w którym każda nitka osnowy pokrywa na przemian co drugą nitkę wątku»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • płócienny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zrobiony z płótna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płócienna bluzka, spódnica. Płócienny kapelusz. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fartuch — m III, D. a; lm M. y 1. «okrycie ochronne wkładane przy pracy» Fartuch płócienny, skórzany, ceratowy. Fartuch szkolny, lekarski. Włożyć, przypasać fartuch. Zdjąć, odpasać fartuch. ◊ Trzymać się czyjegoś (matczynego) fartucha «być pod wpływem… …   Słownik języka polskiego

  • kaftan — m IV, D. a, Ms. kaftannie; lm M. y 1. «dość luźne, sięgające poza stan ubranie wierzchnie, zwykle z rękawami (dzisiaj używane tylko jako ubranie robocze lub część regionalnego stroju ludowego; dawniej powszechnie noszona odzież męska i kobieca; u …   Słownik języka polskiego

  • kalka — ż III, CMs. kalkalce; lm D. kalk (kalek) 1. «cienki papier powleczony z jednej strony farbą, służący do odbijania pisma, kopiowania rysunku lub wzoru» Kalka maszynowa, ołówkowa, techniczna, kreślarska. Arkusz kalki. Pisać przez kalkę. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • mieszek — m III, D. mieszekszka, N. mieszekszkiem; lm M. mieszekszki 1. «mały miech przyrząd tłoczący powietrze w różnego rodzaju urządzeniach» Mieszek kowalski. Mieszki harmonii. 2. «rozciągane ścianki kamery, stanowiące część niektórych typów aparatów… …   Słownik języka polskiego

  • namiot — m IV, D. u, Ms. namiotocie; lm M. y «przenośne pomieszczenie z impregnowanej tkaniny, rozpinanej na rusztowaniu z metalowych lub drewnianych drążków i przytwierdzonej linkami do kołków wbitych w ziemię, mające najczęściej kształt małego domku lub …   Słownik języka polskiego

  • pokrowiec — m II, D. pokrowiecwca; lm M. pokrowiecwce, D. pokrowiecwców «nakrycie ochronne na jakiś przedmiot (z materiału, ze skóry itp.), przystosowane kształtem do tego przedmiotu; także: opakowanie ochronne formowane na jakimś przedmiocie, o kształcie… …   Słownik języka polskiego

  • rypsowy — przym. od ryps Rypsowe pokrycie mebli. ∆ Splot rypsowy «splot płócienny powstający z dwóch lub więcej nitek osnowy lub wątku» …   Słownik języka polskiego

  • splot — m IV, D. u, Ms. splotocie; lm M. y 1. «to, co jest wynikiem splatania, splatania się; to, co jest splecione, co zostało splecione» Splot rąk. Splot gałęzi, korzeni. przen. Splot okoliczności, zdarzeń, wypadków. 2. anat. «połączenie kilku lub… …   Słownik języka polskiego

  • woreczek — m III, D. woreczekczka, N. woreczekczkiem; lm M. woreczekczki «mały worek opakowanie; ilość czegoś mieszcząca się w nim» Płócienny woreczek. Woreczek mąki, z mąką. ∆ Woreczek żółciowy «narząd połączony z wątrobą, w którym gromadzi się żółć,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”