- biczownik
- m III, DB. -a, N. \biczownikkiem; lm M. \biczownikicy, DB. -ów«członek średniowiecznej sekty pokutników obu płci, wędrujących od miasta do miasta, biczujących się nawzajem i wzywających do pokuty»
Słownik języka polskiego . 2013.
biczownik
Look at other dictionaries:
biczownik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. biczownikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} członek średniowiecznej sekty religijnej biczujący się na znak pokuty lub biorący udział w zbiorowym pokutnym wzajemnym biczowaniu się; prześladowany jako heretyk {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
