biczyk

biczyk
m III, D. -a, N. \biczykkiem; lm M. -i
zdr. od bicz

Skręć mi przy tym biczyk z piasku, żebym miał czym konia chłostać. (Mickiewicz)


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”