pnącze

pnącze
n I; lm D. \pnączeczy
bot. pnącza «światłolubne rośliny o długich, wiotkich pędach wymagających podpór, oplatające podporę (np. powój) lub przyczepiające się do niej za pomocą wąsów, korzeni czepnych albo kolców (np. groch, bluszcz, róże pnące)»

Pnącza czepne, wijące się.

Egzotyczne pnącza o zdrewniałych łodygach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pnącze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, pnączeczy {{/stl 8}}{{stl 7}} roślina pnąca; taka, która ma długie, wiotkie łodygi oplatające podpory, przyczepiająca się do podpór wąsami, kolcami itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pnącza winorośli. Ściana obrośnięta… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bluszcz — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów bot. «Hedera helix, pnącze lub płożący się krzew z rodziny araliowatych, o liściach skórzastych, zimotrwałych, rosnący w cienistych, wilgotnych lasach; w Polsce chroniony, uprawiany jako roślina ozdobna» Brama… …   Słownik języka polskiego

  • dławisz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów bot. «Celastrus, roślina z rodziny trzmielinowatych, pnącze o małych, pomarańczowych, ozdobnych owocach; rośnie w Azji, Ameryce i Australii; w Polsce hodowana w parkach i ogrodach» …   Słownik języka polskiego

  • figowiec — m II, D. figowiecwca; lm M. figowiecwce, D. figowiecwców bot. «Ficus, roślina z rodziny morwowatych, rosnąca w strefie międzyzwrotnikowej; drzewo, krzewy, pnącze i epifity o liściach wiecznie zielonych lub okresowo opadających, dostarczające… …   Słownik języka polskiego

  • filodendron — m IV, D. u, Ms. filodendronnie; lm M. y bot. «Monstera, roślina z rodziny obrazkowatych, drzewo, krzew lub pnącze o dużych skórzastych liściach, często z licznymi otworami w blaszce; pochodzi z Ameryki zwrotnikowej; jeden z gatunków hodowany jako …   Słownik języka polskiego

  • guarana — ż IV, CMs. guarananie; lm D. guaranaan bot. «Paullinia, wiecznie zielone pnącze z rodziny mydleńcowatych, o wonnych, czerwonych kwiatach, występujące w wielu gatunkach w tropikalnej Ameryce i na Madagaskarze» ‹hiszp. z indiań.› …   Słownik języka polskiego

  • jaśmin — m IV, D. u, Ms. jaśminnie; lm M. y 1. pot. → jaśminowiec 2. bot. «Jasminum, tropikalne pnącze lub krzew z rodziny oliwkowatych, o pachnących, białych, żółtych lub różowych kwiatach; uprawiany w najcieplejszych okolicach Polski i w szklarniach»… …   Słownik języka polskiego

  • klerodendron — m IV, D. u, Ms. klerodendronnie; lm M. y bot. «Clerodendron, roślina z rodziny werbenowatych, rosnąca w strefie Azji i Afryki w około stu gatunkach (drzewo, krzew lub pnącze); niektóre gatunki uprawiane jako rośliny ozdobne; wolkameria» …   Słownik języka polskiego

  • kolcorośl — ż V, DCMs. kolcoroślśli; lm M. e, D. kolcoroślśli bot. «Smilax, roślina z rodziny liliowatych, pnącze lub niski krzew, niekiedy o kolczastych łodygach, występujące w 200 gatunkach, głównie w krajach tropikalnych; korzenie niektórych gatunków mają …   Słownik języka polskiego

  • kubeba — ż IV, CMs. kubebabie; lm D. kubebaeb bot. «Piper cubeba (Cubeba officinalis), roślina z rodziny pieprzowatych, krzewiaste pnącze o liściach skórzastych, owocach zebranych w grona, uprawiane głównie na wyspach Borneo i Jawie; owoc tej rośliny, o… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”