- pobożniś
- m I, DB. \pobożniśisia; lm M. \pobożniśisie, DB. \pobożniśisiówpogard. «człowiek udający pobożność; świętoszek»
Słownik języka polskiego . 2013.
pobożniś
Look at other dictionaries:
pobożniś — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, M. pobożniśnisie, D. pobożniśnisiów {{/stl 8}}{{stl 7}} z ironią, niechęcią o człowieku udającym pobożnego; świętoszek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bigot — m IV, DB. a, Ms. bigotocie; lm M. bigotoci, DB. ów «człowiek przestrzegający przepisów religijnych z przesadną gorliwością; świętoszek, pobożniś» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
bigot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. bigotocie; lm M. bigotoci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek, który z przesadną gorliwością stosuje się do nakazów religijnych; świętoszek, dewot, pobożniś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dewot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. dewotocie; lm M. dewotoci, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna nadgorliwy w wykonywaniu praktyk religijnych; pobożniś, bigot {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
