- pobrykać
- dk I, \pobrykaćam, \pobrykaćasz, \pobrykaćają, \pobrykaćaj, \pobrykaćał«zwykle o dzieciach lub młodych zwierzętach: pobiegać w różne strony dla zabawy, pobiegać w podskokach»
Pobrykać sobie po ogrodzie.
Pozwól dzieciom pobrykać jeszcze trochę.
Słownik języka polskiego . 2013.