pobrykać

dk I, \pobrykaćam, \pobrykaćasz, \pobrykaćają, \pobrykaćaj, \pobrykaćał

«zwykle o dzieciach lub młodych zwierzętach: pobiegać w różne strony dla zabawy, pobiegać w podskokach»

Pobrykać sobie po ogrodzie.

Pozwól dzieciom pobrykać jeszcze trochę.