- pobudliwy
- \pobudliwywi, \pobudliwywszy«łatwo reagujący na wszelkie bodźce zewnętrzne; wrażliwy»
Nadmiernie pobudliwe dziecko.
Człowiek o pobudliwej wyobraźni.
Słownik języka polskiego . 2013.
Nadmiernie pobudliwe dziecko.
Człowiek o pobudliwej wyobraźni.
Słownik języka polskiego . 2013.
pobudliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pobudliwywi {{/stl 8}}{{stl 7}} łatwo reagujący na bodźce; wrażliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko nadmiernie pobudliwe. Był nieopanowany, zbyt pobudliwy nerwowo. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trzeba — 1. Komuś dużo nie trzeba «ktoś jest tak pobudliwy, że wystarczy słaby bodziec, impuls, aby gwałtownie zareagował»: Wystarczyło jedno przypadkowe spojrzenie w kierunku stolika, przy którym siedzieli bandyci. Im dużo nie trzeba. Myślą, że mają… … Słownik frazeologiczny
drażliwy — drażliwywi, drażliwywszy 1. «mogący doprowadzić do zadrażnień, do nieporozumienia, do scysji; drażniący» Drażliwe sprawy, pytania. Unikali w rozmowie drażliwych tematów. 2. «skłonny do obrażania się, zbytnio wrażliwy, pobudliwy, przeczulony» Był… … Słownik języka polskiego
flegmatyczny — flegmatycznyni «odznaczający się spokojem, zimną krwią; niełatwo pobudliwy, powolny» Flegmatyczne ruchy. ∆ psych. Temperament flegmatyczny «temperament człowieka, którego reakcje uczuciowe są powolne, słabe i krótkotrwałe» … Słownik języka polskiego
impulsywny — impulsywnyni, impulsywnyniejszy 1. «ulegający impulsom, żywo i pośpiesznie reagujący na bodźce; pobudliwy, porywczy, gwałtowny» Impulsywny charakter. Impulsywna odpowiedź. Impulsywni ludzie. Człowiek impulsywny w działaniu. 2. «odbywający się,… … Słownik języka polskiego
nadczuły — «o nerwach, zmysłach: nadmiernie, niezwykle pobudliwy lub wrażliwy na bodźce zewnętrzne; nadwrażliwy» Nadczuły słuch, wzrok … Słownik języka polskiego
nadpobudliwy — nadpobudliwywi «zbyt łatwo reagujący na bodźce zewnętrzne, zbyt pobudliwy; nadwrażliwy» Nadpobudliwe dziecko. Nadpobudliwa wyobraźnia … Słownik języka polskiego
nerwicowiec — m II, DB. nerwicowiecwca; lm M. nerwicowiecwcy DB. nerwicowiecwców pot. «człowiek cierpiący na nerwicę; człowiek nerwowy, pobudliwy, nadmiernie drażliwy» … Słownik języka polskiego
nerwowiec — m II, DB. nerwowiecwca, W. nerwowiecwcze (nerwowiecwcu); lm M. nerwowiecwcy, DB. nerwowiecwców pot. «człowiek nerwowy, nieodporny nerwowo, przewrażliwiony, przeczulony, zbyt pobudliwy» … Słownik języka polskiego
seksualnie — przysłów. od seksualny Nienasycony, niewyżyty seksualnie. Pobudliwy seksualnie. Uświadamiać, wychowywać kogoś seksualnie … Słownik języka polskiego