Pobudować dom, garaż, szkołę.
Pobudować miasto, port.
Nowo pobudowane dzielnice.
Pobudowali się pod lasem.
Nad rzeką pobudowało się miasto.
Słownik języka polskiego . 2013.
pobudować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pobudowaćduję, pobudowaćduje, pobudowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zbudować stopniowo jakiś obiekt lub obiekty; postawić; wystawić : {{/stl 7}}{{stl 10}}We wsi pobudowano kościół i szkołę. Pobudowane na obrzeżach miasta … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pobudować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zbudować dla siebie dom, budynki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młodzi pobudowali się z dala od drogi. Ich syn już się pobudował. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomurować — dk IV, pomurowaćruję, pomurowaćrujesz, pomurowaćruj, pomurowaćował, pomurowaćowany 1. «murując postawić wiele budynków, pobudować» Pomurować wiele gmachów. 2. «spędzić jakiś czas na murowaniu» … Słownik języka polskiego
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
wybudować — dk IV, wybudowaćduję, wybudowaćdujesz, wybudowaćduj, wybudowaćował, wybudowaćowany «wznieść jakiś obiekt, budowlę; zbudować, pobudować» Wybudować dom, garaż, szkołę. Wybudować miasto, port. Wybudować nowe osiedla, dzielnice … Słownik języka polskiego
zbudować — dk IV, zbudowaćduję, zbudowaćdujesz, zbudowaćduj, zbudowaćował, zbudowaćowany 1. «wznieść budowlę, jej części lub zespoły; wybudować, pobudować» Zbudować dom, fabrykę, osiedle mieszkaniowe, miasto. Zbudować drogę, kanał, most. Zbudować dom z… … Słownik języka polskiego
