- pobudzić
- dk VIa, \pobudzićdzę, \pobudzićdzisz, \pobudzićbudź, \pobudzićdził, \pobudzićdzony - pobudzać ndk I, \pobudzićam, \pobudzićasz, \pobudzićają, \pobudzićaj, \pobudzićał, \pobudzićany1. «wywołać lub zwiększyć reakcję czynną na coś; spowodować wzmożenie, nasilenie jakichś procesów, czynności, powstanie pewnych stanów, uczuć; zachęcić, skłonić, dać impuls do czegoś»
Pobudzić apetyt.
Pobudzić czyjąś ambicję, ciekawość, wyobraźnię.
Pobudzić do czynu, do działania.
Artykuł pobudzający do myślenia.
Byle co może go pobudzić do gniewu.
Sam jego widok pobudzał do śmiechu.
Nieprzyjemny zapach pobudzał do mdłości.
Hormony przewodu pokarmowego pobudzające wydzielanie soków trawiennych.
∆ farm. Środki pobudzające «leki wzmagające czynność ośrodkowego układu nerwowego (np. kofeina, strychnina); stosowane w stanach fizycznego lub psychicznego osłabienia organizmu lub w atonii poszczególnych narządów»2. tylko dk «przerwać sen wielu osobom, zwierzętom, obudzić kolejno»Szczekanie psa pobudziło wszystkich w całym domu.
Mów ciszej, bo pobudzisz dzieci.
pobudzić się - pobudzać się1. strona zwrotna czas. pobudzić - pobudzać w zn. 1Pobudzać się do gniewu, do zazdrości.
2. tylko dk «w odniesieniu do wielu osób, zwierząt: obudzić się po kolei, ocknąć się ze snu»Na ten hałas wszyscy się pobudzili.
Słownik języka polskiego . 2013.