- pochlebca
- m odm. jak ż II, DCMs. \pochlebcacy; lm M. \pochlebcacy, DB. \pochlebcaców«ten, kto pochlebia komuś»
Miał opinię pochlebcy.
Słownik języka polskiego . 2013.
pochlebca
Look at other dictionaries:
pochlebca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIII, lm M. pochlebcacy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba, która pochlebia komuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Otaczać się pochlebcami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwalca — m odm. jak ż II, DCMs. chwalcacy; lm M. chwalcacy, DB. chwalcaców «ten, kto chwali, wychwala kogoś, coś; wielbiciel; pochlebca» Entuzjastyczny chwalca, Bezkrytyczni chwalcy nowości … Słownik języka polskiego
fagas — m IV, DB. a, Ms. fagassie 1. lm M. te y, ci fagassi, DB. ów pot. «służący, lokaj; sługus» przen. «lizus, pochlebca» 2. lm MB. y zootechn. «duża owca z pastwisk nadmorskich, sprowadzona w XVIII w. przez kolonistów holenderskich na żuławy polskie»… … Słownik języka polskiego
komplemencista — m odm. jak ż IV, CMs. komplemencistaiście; lm M. komplemencistaiści, DB. komplemencistatów «człowiek lubiący prawić komplementy; pochlebca» … Słownik języka polskiego
lizus — m IV, DB. a, Ms. lizussie; lm M. y, DB. ów (także B.=M. zwykle o kobietach), pot. «człowiek schlebiający, nadskakujący komuś, zwłaszcza wyżej postawionemu, dla pozyskania jego względów; pochlebca» Była znanym lizusem i skarżypytą … Słownik języka polskiego
pełzacz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. B.=D. rzad. «ten, co pełza» Wąż pełzacz. 2. B.=D.; lm DB. y ( ów) rzad. «człowiek płaszczący się; pochlebca» 3. B.=D. zool. «Certhia, mały ptak leśny z rzędu wróblowatych, o sztywnym ogonie służącym jako podpora … Słownik języka polskiego
pioruński — pioruńskiscy 1. posp. «epitet podkreślający niechęć do kogoś lub do czegoś; przeklęty, cholerny» Pioruński mróz, wiatr. Mieć pioruński charakter. Pioruński pochlebca. 2. rzad. «szybki jak piorun; niezwykły» … Słownik języka polskiego
wazelina — ż IV, CMs. wazelinanie; lm D. wazelinain 1. «tłusta, mazista substancja otrzymywana przy destylacji ropy naftowej (wazelina naturalna) lub przez zmieszanie olejów mineralnych z cerezyną i parafiną (wazelina sztuczna); używana w farmacji i… … Słownik języka polskiego
wazeliniarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) pot. «człowiek nadskakujący, pochlebiający komuś wyżej postawionemu; pochlebca, lizus» … Słownik języka polskiego
pakleba — ×pakleba (l. pochlebca) scom. J pataikūnas … Dictionary of the Lithuanian Language
