- pełzacz
- m II, D. -a; lm M. -e, D. -y (-ów)1. B.=D.rzad. «ten, co pełza»
Wąż pełzacz.
2. B.=D.; lm DB. -y (-ów)rzad. «człowiek płaszczący się; pochlebca»3. B.=D.zool. «Certhia, mały ptak leśny z rzędu wróblowatych, o sztywnym ogonie służącym jako podpora w czasie wspinania się po drzewach; owadożerny; w Polsce występują dwa gatunki objęte ochroną: pełzacz ogrodowy i pełzacz leśny»4. B.=M.żegl. «jedno z metalowych okuć przymocowanych do brzegu żagla, przesuwających się wzdłuż przymocowanej do masztu prowadnicy, łączących żagiel z masztem»
Słownik języka polskiego . 2013.