pociąg

m III, D. -u, N. \pociąggiem; lm M. -i

1. «zespół połączonych ze sobą wagonów i lokomotywy albo wagonu silnikowego, odbywający jazdę po wytyczonej trasie, po szynach, lub przygotowany do drogi»

Pociąg elektryczny, motorowy, parowy.

Pociąg osobowy, towarowy.

Pociąg podmiejski, dalekobieżny, dzienny, nocny.

Pociąg pośpieszny, przyśpieszony, ekspresowy.

Pociąg stały, okresowy.

Pociąg kolonijny, specjalny.

Pociąg do Zakopanego.

Pociąg z Wrocławia.

Pociąg w kierunku Szczecina.

Bieg, szybkość pociągu.

Zestawiać, podstawiać pociąg.

Jechać pociągiem.

Pociąg odchodzi, przychodzi, nadjeżdża, odjeżdża, zwalnia, wlecze się.

Pociąg spóźnił się, ma spóźnienie ileś minut.

Pociąg przybył (przyszedł) z opóźnieniem.

Pociąg się wykoleił.

Pociągi się zderzyły.

Wsiadać do pociągu.

Wysiadać z pociągu.

Przesiadać się z pociągu na pociąg.

∆ Pociąg miejscowy «pociąg kursujący między blisko położonymi miejscowościami; także: pociąg zaczynający jazdę w danej miejscowości»

∆ Pociąg międzynarodowy «pociąg, którego trasa przebiega przez kilka państw»

∆ Pociąg roboczy «pociąg do przewozu materiałów, sprzętu i robotników w celu wykonywania robót na szlaku»

∆ Pociąg sanitarny «pociąg o specjalnie urządzonych wagonach do przewożenia rannych»

∆ Pociąg pancerny «pociąg opancerzony, uzbrojony w działa i karabiny maszynowe, używany do działań bojowych wzdłuż linii kolejowej»

∆ Pociąg holowniczy «zespół składający się z jednej lub kilku barek i ciągnącego holownika»

∆ Pociąg drogowy «zespół mechanicznych pojazdów drogowych, z których jeden ciągnie pozostałe, zwykle złożony z samochodu lub ciągnika i jednej (lub więcej) przyczepy osobowej albo towarowej»

◊ pot. Wyjść po kogoś na pociąg, do pociągu «pójść na dworzec kolejowy na spotkanie osoby przyjeżdżającej określonym pociągiem»

2. «skłonność, upodobanie do czegoś; chęć»

Mimowolny, niepohamowany, nieprzezwyciężony pociąg.

Pociąg do majsterkowania, do eksperymentowania.

Mieć pociąg do kobiet, do trunków.