- poćwiartować
- dk IV, \poćwiartowaćtuję, \poćwiartowaćtujesz, \poćwiartowaćtuj, \poćwiartowaćował, \poćwiartowaćowany«porąbać, porozcinać na ćwierci; pokrajać na duże kawałki»
Poćwiartować cielę, dzika.
Słownik języka polskiego . 2013.
Poćwiartować cielę, dzika.
Słownik języka polskiego . 2013.
poćwiartować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}ćwiartować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ćwiartować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, ćwiartowaćtuję, ćwiartowaćtuje, ćwiartowaćany {{/stl 8}}– poćwiartować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dzielić, rozcinać na ćwierci; rąbać, krajać na kawałki (o ciele, mięsie zwierzęcia lub człowieka) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień