- podbuntować
- dk IV, \podbuntowaćtuję, \podbuntowaćtujesz, \podbuntowaćtuj, \podbuntowaćował, \podbuntowaćowany
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
podbuntowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, podbuntowywaćowuję, podbuntowywaćowuje, podbuntowywaćany {{/stl 8}}– podbuntować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, podbuntowywaćtuję, podbuntowywaćtuje, podbuntowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wpływać częściowo na czyjąś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pod- — 1. «przedrostek modyfikujący znaczenie podstawowego tematu czasownika» a) «oznacza kierunek działania poniżej czegoś, w dolną część czegoś, np. podkopać, podkreślić, podpisać» b) «oznacza ruch z dołu do góry, np. podnieść, podsadzić, podskoczyć»… … Słownik języka polskiego
podburzyć — dk VIb, podburzyćrzę, podburzyćrzysz, podburzyćburz, podburzyćrzył, podburzyćrzony podburzać ndk I, podburzyćam podburzyćasz, podburzyćają, podburzyćaj, podburzyćał, podburzyćany «namówić do buntu, oporu, sprzeciwu; podbuntować, podjudzić»… … Słownik języka polskiego
pod- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników, oznaczający: {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}}czynność wykonywaną na dolnej części obiektu lub poniżej tegoż obiektu, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}podłożyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień