podburzyć

podburzyć
dk VIb, \podburzyćrzę, \podburzyćrzysz, \podburzyćburz, \podburzyćrzył, \podburzyćrzony - podburzać ndk I, \podburzyćam \podburzyćasz, \podburzyćają, \podburzyćaj, \podburzyćał, \podburzyćany
«namówić do buntu, oporu, sprzeciwu; podbuntować, podjudzić»

Podburzyć kogoś do spisku, przeciw porządkowi publicznemu.

podburzyć się - podburzać się «podburzyć jeden drugiego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • podburzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podburzaćam, podburzaća, podburzaćają, podburzaćany {{/stl 8}}– podburzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, podburzaćrzę, podburzaćrzy, podburzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać, namawiać kogoś do sprzeciwu wobec… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nabuntować — dk IV, nabuntowaćtuję, nabuntowaćtujesz, nabuntowaćtuj, nabuntowaćował, nabuntowaćowany «namówić kogoś do buntu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić» Musiał go ktoś nabuntować, że się tak upiera …   Słownik języka polskiego

  • napuścić — dk VIa, napuścićpuszczę, napuścićpuścisz, napuścićpuść, napuścićpuścił, napuścićpuszczony napuszczać ndk I, napuścićam, napuścićasz, napuścićają, napuścićaj, napuścićał, napuścićany 1. «umożliwić czemuś przedostanie się, przenikanie do czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • podbuntować — dk IV, podbuntowaćtuję, podbuntowaćtujesz, podbuntowaćtuj, podbuntowaćował, podbuntowaćowany → podburzyć …   Słownik języka polskiego

  • podjudzić — dk VIa, podjudzićdzę, podjudzićdzisz, podjudzićjudź, podjudzićdził, podjudzićdzony podjudzać ndk I, podjudzićam, podjudzićasz, podjudzićają, podjudzićaj, podjudzićał, podjudzićany «namówić do złych czynów, wzbudzić w kimś gniew, złość; podburzyć» …   Słownik języka polskiego

  • podniecić — dk VIa, podniecićcę, podniecićcisz, podniecićnieć, podniecićcił, podniecićcony podniecać ndk I, podniecićam, podniecićasz, podniecićają, podniecićaj, podniecićał, podniecićany 1. «wywołać stan pobudzenia nerwowego, uczuciowego, zmysłowego;… …   Słownik języka polskiego

  • zbuntować — dk IV, zbuntowaćtuję, zbuntowaćtujesz, zbuntowaćtuj, zbuntowaćował, zbuntowaćowany «namówić do buntu, zachęcić do oporu, sprzeciwu; podburzyć, podjudzić kogoś» Zbuntować żołnierzy przeciw oficerom. Zbuntowane plemiona. zbuntować się «podnieść… …   Słownik języka polskiego

  • zrewoltować — dk IV, zrewoltowaćtuję, zrewoltowaćtujesz, zrewoltowaćtuj, zrewoltowaćował, zrewoltowaćowany «dokonać rewolty; podburzyć, zbuntować» Zrewoltowany lud wyszedł na ulicę. przen. Zrewoltować sztukę. zrewoltować się «wzburzyć, zbuntować się» …   Słownik języka polskiego

  • nakręcić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}nakręcać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nakręcić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”