- podgatunek
- m III, D. \podgatuneknku, N. \podgatuneknkiem; lm M. \podgatuneknki«w biologii: jednostka klasyfikacyjna w systematyce organizmów, niższa od gatunku, obejmująca różne odmiany»
Słownik języka polskiego . 2013.
podgatunek
Look at other dictionaries:
podgatunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. podgatuneknku {{/stl 8}}{{stl 7}} w biologii: kategoria systematyczna niższa od gatunku, obejmująca zespół populacji zajmujących geograficznie wyodrębniony obszar w zasięgu gatunku {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bobik — m III, D. u, N. bobikkiem, blm bot. «Vicia faba minor, jednoroczna roślina pastewna z rodziny motylkowatych, uważana za podgatunek lub odmianę bobu; bób koński» … Słownik języka polskiego
czarnowron — m IV, DB. a, Ms. czarnowronnie; lm M. y «Corvus corone corone, podgatunek wrony, ptak o czarnym upierzeniu, wszystkożerny, zamieszkujący zachodnią Europę, czasem zalatujący do Polski» … Słownik języka polskiego
maral — m I, DB. a; lm M. e, D. i zool. «Cervus elaphus maral, podgatunek jelenia osiągający około półtora metra wysokości w kłębie, żyjący w górskich lasach w południowej Syberii oraz w północnej Mongolii; hodowany w celu otrzymywania młodego poroża… … Słownik języka polskiego
pomuchla — ż I, DCMs. pomuchlali; lm D. pomuchlali «Gadus morhua callarias, podgatunek dorsza występujący obficie w Morzu Bałtyckim; dorsz bałtycki» … Słownik języka polskiego
