- podgromada
- ż IV, CMs. \podgromadaadzie; lm D. \podgromadaadbiol. «w systematyce roślin i zwierząt: jednostka niższa od gromady»
Słownik języka polskiego . 2013.
podgromada
Look at other dictionaries:
podgromada — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. podgromadaadzie {{/stl 8}}{{stl 7}} w systematyce roślin i zwierząt: jednostka, która jest niższa od gromady {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
archozaur — m IV, DB. a, Ms. archozauraurze; lm M. y paleont. archozaury «Archosauria, podgromada gadów obejmująca wymarłe tekodonty, dinozaury, pterozaury i żyjące do dziś krokodyle; gady naczelne» … Słownik języka polskiego
bezgrzebieniowiec — m II, DB. bezgrzebieniowiecwca; lm MB. bezgrzebieniowiecwce, D. bezgrzebieniowiecwców zool. bezgrzebieniowce «Ratitae, podgromada ptaków niezdolnych do lotu, odznaczających się słabo wykształconymi skrzydłami, brakiem grzebienia kostnego na… … Słownik języka polskiego
członowiec — m II, DB. członowiecwca; lm M. członowiecwce, D. członowiecwców zool. członowce «Entomostraca, podgromada drobnych skorupiaków, z których liczne są wolno żyjące, inne osiadłe lub pasożytnicze; skorupiaki niższe» … Słownik języka polskiego
dwudyszny — + zool. dwudyszne «Dipnoi, podgromada ryb kostnych mających zdolność oddychania nie tylko za pomocą skrzeli, lecz i pęcherza pławnego spełniającego rolę płuc; należą do niej: prapłaziec, prapłetwiec, barramunda» … Słownik języka polskiego
dwuparzec — m II, DB. dwuparzecarca; lm M. dwuparzecarce, D. dwuparzecarców zool. dwuparce «Diplopoda, podgromada stawonogów roślinożernych z gromady wijów, obejmująca ok. 2300 gatunków; ciało mają wydłużone i dwie pary odnóży na każdym segmencie, żyją w… … Słownik języka polskiego
grzebieniowiec — m II, DB. grzebieniowiecwca; lm M. grzebieniowiecwce, D. grzebieniowiecwców zool. grzebieniowce «Carinata, podgromada ptaków latających, mających na mostku grzebień kostny, do którego przyczepione są mięśnie piersiowe poruszające skrzydła;… … Słownik języka polskiego
krocionóg — m III, DB. krocionógnoga, N. krocionógnogiem; lm M. krocionógnogi zool. krocionogi «podgromada stawonogów z gromady wijów, o ciele wydłużonym i dwóch parach odnóży, żyją w miejscach wilgotnych; są szkodnikami roślin uprawnych; dwuparce» … Słownik języka polskiego
kwastopłetwy — + zool. kwastopłetwe «Crossopterygii, podgromada ryb kostnoszkieletowych o płetwach osadzonych na mięsistych, wzmocnionych szkieletem trzonach pokrytych łuską; dały początek kręgowcom lądowym; trzonopłetwe» … Słownik języka polskiego
łożyskowiec — m II, DB. łożyskowiecwca; lm M. łożyskowiecwce, D. łożyskowiecwców zool. łożyskowce «Placentalia, podgromada ssaków żyworodnych przechodzących rozwój zarodkowy w organizmie matki, z którą płód jest połączony za pośrednictwem łożyska; należy do… … Słownik języka polskiego
