podkuć

podkuć
dk Xa, \podkućkuję, \podkućkujesz, \podkućkuj, \podkućkuł, \podkućkuty - podkuwać ndk I, \podkućam, \podkućasz, \podkućają, \podkućaj, \podkućał, \podkućany
1. «przybić podkowy do kopyt, zwykle konia»

Podkuć konia.

Źle podkuty koń.

2. «przybić, umocować od spodu jakieś okucie (zwykle wbić gwoździe do podeszew butów)»

Podkute gwoździami buty.

3. uczn. «poduczyć się»

Podkuć przed egzaminem.

podkuć się - podkuwać się to samo, co podkuć - podkuwać w zn. 3

Podkuć się z jakiegoś przedmiotu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • podkuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}podkuwać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podkuwać — → podkuć …   Słownik języka polskiego

  • podkuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkuwaćam, podkuwaća, podkuwaćają, podkuwaćany {{/stl 8}}– podkuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, podkuwaćkuję, podkuwaćkuje, podkuwaćkuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokuć — dk Xa, pokućkuję, pokućkujesz, pokućkuj, pokućkuł, pokućkuty «przybić podkowy pod kopyta kilku lub wielu koniom; podkuć» Pokuł wszystkie konie …   Słownik języka polskiego

  • koń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż III, lm D. koni, N. mi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czworonożny ssak nieparzystokopytny, roślinożerny, o wadze 200 –1000 kg, z długim ogonem z włosia, różnorodnie umaszczony,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”