podniebienie

podniebienie
n I; lm D. \podniebieniebień
1. «sklepiona przegroda oddzielająca jamę ustną (u zwierząt jamę gębową) od jamy nosowej»

Dotknąć językiem podniebienia.

anat. Podniebienie twarde «przednia część podniebienia, której okostna jest ściśle zrośnięta z pokrywającą ją błoną śluzową»
∆ Podniebienie miękkie «umięśniony fałd błony śluzowej będący przedłużeniem podniebienia twardego; u człowieka i niektórych ssaków zakończony w linii środkowej języczkiem»
przen. «zmysł smaku, narząd smaku»

Wrażliwe, wybredne, wyrobione podniebienie.

Drażniący podniebienie zapach potraw.

Umiał dogadzać swojemu podniebieniu.

Rozkosze podniebienia.

2. archit. «dolna, wewnętrzna powierzchnia sklepienia, zwłaszcza kopuły»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • podniebienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, D. podniebienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sklepienie jamy ustnej (u zwierząt: gębowej) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Afty na podniebieniu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podniebienie — Ktoś ma czarne podniebienie «ktoś jest szczególnie zły, groźny, złośliwy» Język komuś przysycha do podniebienia zob. język 4 …   Słownik frazeologiczny

  • czarne podniebienie — {{/stl 13}}{{stl 7}} o kimś szczególnie zjadliwym, zgryźliwym, uszczypliwym, kąśliwym {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czarny — 1. Czarna księga, lista «spis osób lub rzeczy uważanych za złe, niebezpieczne, niepożądane»: Czarną listę instytucji najgorzej ocenianych przez Polaków otwiera służba zdrowia z 81 proc. ocen negatywnych. Rzecz 30/03/2000. 2. Czarna robota «ciężka …   Słownik frazeologiczny

  • czarny — czarnyni, czarnyniejszy 1. «mający barwę właściwą węglowi, sadzom, odpowiadającą brakowi odbitych promieni świetlnych» Czarne włosy. Czarne oczy. Czarny jak węgiel, jak sadze. ∆ Czarna skrzynka «urządzenie zapisujące rozmowy pilotów oraz… …   Słownik języka polskiego

  • miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …   Słownik języka polskiego

  • mowa — ż IV, CMs. mowawie 1. blm «zasób wyrazów, wyrażeń i zwrotów łączonych w wypowiedzi według reguł gramatycznych, używany w celu porozumiewania się przez członków jednego narodu, społeczeństwa, przez ludzi pewnego środowiska, regionu,… …   Słownik języka polskiego

  • napinacz — m II, D. a; lm M. e, D. y anat. «mięsień napinający błonę bębenkową w uchu; także: mięsień napinający podniebienie miękkie» …   Słownik języka polskiego

  • plafon — m IV, D. u, Ms. plafonnie; lm M. y «malowidło na tynku, malowidło na płótnie lub dekoracja stiukowa stanowiące duże pole dekoracyjne obejmujące centralną część sufitu lub podniebienie sklepienia» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • podniebienny — przym. od podniebienie (zwykle w zn. 1) ∆ Migdałki podniebienne «narządy limfatyczne, składające się z grudek chłonnych, położone w zatoce między łukami podniebienia miękkiego» ∆ jęz. Głoska podniebienna «głoska palatalna, miękka, zmiękczona w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”