- podrząd
- m IV, D. \podrządrzędu, Ms. \podrządrzędzie; lm M. \podrządrzędybiol. «jednostka systematyczna w obrębie rzędu, obejmująca pokrewne rodziny»
Słownik języka polskiego . 2013.
podrząd
Look at other dictionaries:
podrząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. podrządrzędu, Mc. podrządrzędzie {{/stl 8}}{{stl 7}} w biologii: jednostka systematyczna niższa od rzędu, obejmująca pokrewne rodziny {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fiszbinowiec — m II, DB. fiszbinowiecwca; lm M. fiszbinowiecwce, D. fiszbinowiecwców zool. fiszbinowce «Mystacoceti, podrząd waleni, mających w jamie gębowej liczne płyty fiszbinu (do 800) do odcedzania pokarmu (planktonu); walenie bezzębne» … Słownik języka polskiego
goniatyt — m IV, D. u, Ms. goniatytycie; lm M. y paleont. goniatyty «Goniatitina, podrząd amonitów występujących od dolnego dewonu do permu; także: skamieniałe skorupy wymarłych amonitów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
jaszczurka — ż III, CMs. jaszczurkarce; lm D. jaszczurkarek 1. «Lacerta, gad z rodziny jaszczurek właściwych, niewielki, ruchliwy, o wydłużonym tułowiu, długim, łamliwym, regenerującym się ogonie i doskonale rozwiniętych kończynach» Jaszczurka zielona.… … Słownik języka polskiego
kąsacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. kąsacze «Characinoidei, podrząd ryb słodkowodnych drapieżnych o różnorodnym kształcie, ubarwieniu, sposobie życia; większość z nich występuje gromadnie często z innymi gatunkami ryb w rzekach Ameryki Środk.wej i… … Słownik języka polskiego
kiełż — m II, DB. a; lm M. e, D. y zool. kiełże «Gammaridea, podrząd drobnych skorupiaków morskich i słodkowodnych z rzędu obunogów; stanowią pokarm dla pewnych gatunków ryb; do najbardziej znanych należą: kiełż morski, kiełż jeziorny» … Słownik języka polskiego
krab — m IV, DB. a, Ms. krabbie; lm M. y 1. zool. «skorupiak z podrzędu o tej samej nazwie» Krab brzegowy, olbrzymi, holenderski, pacyficzny. 2. zool. kraby «Brachyura, podrząd skorupiaków, w większości morskich, z rzędu dziesięcionogów, o krótkim… … Słownik języka polskiego
kreodont — m IV, DB. a, Ms. kreodontncie; lm M. y paleont. kreodonty «Creodonta, podrząd prymitywnych wymarłych ssaków drapieżnych, żyjących w czasie od paleocenu do końca trzeciorzędu; pradrapieżne» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
krewetka — ż III, CMs. krewetkatce; lm D. krewetkatek 1. zool. «skorupiak z podrzędu o tej samej nazwie» 2. zool. krewetki «Natantia, podrząd skorupiaków dziesięcionogich o pięknym, delikatnym ubarwieniu, występujących głównie w strefach przybrzeżnych,… … Słownik języka polskiego
krzykliwy — 1. krzykliwywi «skłonny do krzyku; hałaśliwy, wrzaskliwy, głośny» Krzykliwa rozmowa. Krzykliwy dzieciak. 2. «zwracający uwagę zwykle jaskrawością, złym doborem barw, ekscentrycznością» Krzykliwy krawat. Krzykliwe zestawienie kolorów. 3. zool.… … Słownik języka polskiego
