podrzeć

podrzeć
dk XI, \podrzećdrę, \podrzećdrzesz, \podrzećdrzyj, \podrzećdarł, \podrzećdarty
1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać»

Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy.

2. «zniszczyć na skutek długiego używania, noszenia; zedrzeć»

Podarte buty, ubranie.

Stara, podarta książka.

podrzeć się
1. «zostać podartym, zniszczonym, zużytym»

Skarpetki, spodnie się podarły.

2. pot. «spędzić pewien czas na głośnym płaczu, krzyku, śpiewie itp.; pokrzyczeć, powrzeszczeć»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • podrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. drzeć (się) I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, drę, drze, drzyj, darł, darli, darty {{/stl 8}}– podrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozdrabniać coś (np. materiał, papier) na kawałki : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • postrzępić — dk VIa, postrzępićpię, postrzępićpisz, postrzępićstrzęp, postrzępićpił, postrzępićpiony «podrzeć coś w strzępy, poszarpać na strzępy brzegi czegoś; wystrzępić» Postrzępione nogawki, mankiety. przen. Postrzępione chmury. Postrzępione zdania.… …   Słownik języka polskiego

  • poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… …   Słownik języka polskiego

  • dodrzeć — dk XI, dodrzećdrę, dodrzećdrzesz, dodrzećdrzyj, dodrzećdarł, dodrzećdarty, dodrzećdarłszy dodzierać ndk I, dodrzećam, dodrzećasz, dodrzećają, dodrzećaj, dodrzećał, dodrzećany «podrzeć zupełnie, do końca, zniszczyć» Dodrzeć buty, ubranie. dodrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza …   Słownik języka polskiego

  • notatka — ż III, CMs. notatkatce; lm D. notatkatek 1. «krótki tekst, uwaga, spostrzeżenie zapisane w celu zapamiętania, zapisek; w lm zapisany, zanotowany, zwykle w skrócie, tekst czegoś» Luźne notatki. Nieczytelne, nabazgrane w pośpiechu notatki. Notatka… …   Słownik języka polskiego

  • podziurawić — dk VIa, podziurawićwię, podziurawićwisz, podziurawićaw, podziurawićwił, podziurawićwiony «narobić dużo dziur, poprzedziurawiać» Podziurawić coś nożem. Podziurawione pociskami ściany. Podziurawiony jak rzeszoto. podziurawić się rzad. «stać się… …   Słownik języka polskiego

  • pończocha — ż III, CMs. pończochaosze; lm D. pończochaoch «część ubioru z dzianiny okrywająca obcisło całą nogę, sięgająca powyżej kolana» Cieliste, brązowe, kolorowe pończochy. Pończochy elastyczne, nylonowe, wełniane. Włożyć pończochy. Cerować, podrzeć… …   Słownik języka polskiego

  • porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”