Poduczyć kogoś do egzaminu.
Poduczyć kogoś zawodu.
Poduczyć się języka obcego.
Słownik języka polskiego . 2013.
poduczać się – poduczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uczyć się czegoś trochę, niesystematycznie, niedokładnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poduczyć się obcego języka w czasie wyjazdu za granicę. Poduczył się rzemiosła u wuja. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poduczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poduczaćam, poduczaća, poduczaćają, poduczaćany {{/stl 8}}– poduczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poduczaćczę, poduczaćczy, poduczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} ucząc kogoś, zwiększać w pewnym stopniu zasób jego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gadane — pot. Mieć gadane «być elokwentnym, rozmownym, umieć dużo mówić na każdy temat»: Ohoho! Gadane to ty masz. Warto by się przy tobie poduczyć – kpił Jurek. H. Ożogowska, Dziewczyna … Słownik frazeologiczny
pod- — 1. «przedrostek modyfikujący znaczenie podstawowego tematu czasownika» a) «oznacza kierunek działania poniżej czegoś, w dolną część czegoś, np. podkopać, podkreślić, podpisać» b) «oznacza ruch z dołu do góry, np. podnieść, podsadzić, podskoczyć»… … Słownik języka polskiego
podkształcić — dk VIa, podkształcićcę, podkształcićcisz, podkształcićkształć, podkształcićcił, podkształcićcony podkształcać ndk I, podkształcićam, podkształcićasz, podkształcićają, podkształcićaj, podkształcićał, podkształcićany «poduczyć kogoś czegoś,… … Słownik języka polskiego
podkuć — dk Xa, podkućkuję, podkućkujesz, podkućkuj, podkućkuł, podkućkuty podkuwać ndk I, podkućam, podkućasz, podkućają, podkućaj, podkućał, podkućany 1. «przybić podkowy do kopyt, zwykle konia» Podkuć konia. Źle podkuty koń. 2. «przybić, umocować od… … Słownik języka polskiego
podszkolić — dk VIa, podszkolićlę, podszkolićlisz, podszkolićszkol, podszkolićlił, podszkolićlony «nauczyć czegoś w pewnym stopniu, częściowo wyszkolić; poduczyć» Podszkolić pracowników. Podszkolić załogę. Podszkolić uczniów … Słownik języka polskiego
