podumać

podumać
dk I, \podumaćam, \podumaćasz, \podumaćają, \podumaćaj, \podumaćał
«spędzić pewien czas na dumaniu, pomarzyć; żart. pomyśleć, zastanowić się nad czymś»

Lubiła podumać o zmierzchu.

Podumał chwilę nad nietrwałością marzeń.

Podumaj, czy ci się to opłaci.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pomedytować — dk IV, pomedytowaćtuję, pomedytowaćtujesz, pomedytowaćtuj, pomedytowaćował «spędzić jakiś czas na medytowaniu, zastanawianiu się; pomyśleć, podumać» Pomedytować nad swoją sytuacją …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”