- podumać
- dk I, \podumaćam, \podumaćasz, \podumaćają, \podumaćaj, \podumaćał«spędzić pewien czas na dumaniu, pomarzyć; żart. pomyśleć, zastanowić się nad czymś»
Lubiła podumać o zmierzchu.
Podumał chwilę nad nietrwałością marzeń.
Podumaj, czy ci się to opłaci.
Słownik języka polskiego . 2013.