podwórze

podwórze
n I; lm D. \podwórzerzy
«plac, często ogrodzony, przy domu, wśród zabudowań stanowiących pewną całość; dziedziniec»

Duże, małe podwórze.

Podwórze ogrodzone parkanem, murem.

Wyjście na podwórze.

Okna wychodzące na podwórze.

◊ Mieszkać od podwórza «mieszkać nie w części frontowej budynku»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • podwórze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podwórzerzy {{/stl 8}}{{stl 7}} wydzielony (np. płotem) spory plac przy domu lub wśród zabudowań, typowy zwłaszcza dla zabudowy wiejskiej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ogrodzić podwórze. Podwórze kamienicy. Okna… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podwórzec — m II, D. podwórzecórca (podwórzecworca); lm M. podwórzecórce (podwórzecworce), D. podwórzecórców (podwórzecworców) 1. książk. «okazałe podwórze, dziedziniec» Podwórzec zamkowy. 2. reg. «podwórze» …   Słownik języka polskiego

  • podwórzec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. podwórzecórca; lm D. podwórzecórców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podwórze dużych rozmiarów, zwykle otoczone ze wszystkich stron zabudowaniami; dziedziniec : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ДВОР — 1. огороженный участок с постройками одного хозяйства 2. благоустроенная ограниченная территория при здании или группе зданий (Болгарский язык; Български) двор (Чешский язык; Čeština) dvůr (Немецкий язык; Deutsch) Hof; Gehöft (Венгерский язык;… …   Строительный словарь

  • Łoziński, Marcel — (1940 )    Leading Polish documentary filmmaker and the winner of numerous awards at the most prestigious film festivals. Born in Paris, Łoziński graduated from the Łódź Film School in 1971 (diploma in 1976) and started his career as assistant… …   Guide to cinema

  • Масловский, Станислав — Станислав Масловский Дата рождения: 3 декабря 1853(1853 12 03) Место рождения: Влодава Дата смерти: 31 ма …   Википедия

  • brukować — ndk IV, brukowaćkuję, brukowaćkujesz, brukowaćkuj, brukowaćował, brukowaćowany «pokrywać, wykładać brukiem» Brukować drogę, ulicę, podwórze. Brukowany dziedziniec …   Słownik języka polskiego

  • dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… …   Słownik języka polskiego

  • grodzić — ndk VIa, grodzićdzę, grodzićdzisz, grodź a. gródź, grodzićdził, grodzićdzony 1. «otaczać płotem, stawiać ogrodzenie; ogradzać» Grodzić plac, podwórze, ogród. Grodzić płotem, siatką. 2. «stanowić ogrodzenie, przegrodę; ogradzać, oddzielać,… …   Słownik języka polskiego

  • gumno — n III, Ms. gumnonie; lm D. gumnomien 1. przestarz. «budynek, w którym składa się zboże przed wymłóceniem; stodoła» 2. przestarz. «plac w stodole z twardo ubitej ziemi, na którym młóci się zboże cepami; klepisko» 3. przestarz. «podwórze… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”