- podzióbać
- dk IX, \podzióbaćbię, \podzióbaćbiesz, \podzióbaćdziób, \podzióbaćał, \podzióbaćanyreg. → podziobać
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
podziobać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, podziobaćbię, podziobaćbie, podziobaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ptakach: spędzić pewien czas, dziobiąc : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kury podziobały trochę w ziemi i odeszły do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podziobać — dk IX, podziobaćbię, podziobaćbiesz, podziobaćdziob, podziobaćał, podziobaćany 1. «o ptakach: dziobiąc zjeść pewną ilość czegoś; spędzić pewien czas na dziobaniu (jedzeniu) czegoś» Ptaki podziobały trochę ziarna, okruszyn. przen. «o ludziach:… … Słownik języka polskiego
poczubić się — dk VIa, poczubić siębię się, poczubić siębisz się, poczubić sięczub się, poczubić siębił się 1. «o ptakach: pobić się wodząc za czuby, podziobać się» Koguty, wróble się poczubiły. 2. żart. «o ludziach: pobić się, posprzeczać się, pokłócić się»… … Słownik języka polskiego