podziurawić

podziurawić
dk VIa, \podziurawićwię, \podziurawićwisz, \podziurawićaw, \podziurawićwił, \podziurawićwiony
«narobić dużo dziur, poprzedziurawiać»

Podziurawić coś nożem.

Podziurawione pociskami ściany.

Podziurawiony jak rzeszoto.

podziurawić się rzad. «stać się dziurawym; podrzeć się»

Worek się podziurawił.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • podziurawić — Podziurawiony jak rzeszoto, jak sito zob. rzeszoto …   Słownik frazeologiczny

  • poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… …   Słownik języka polskiego

  • poprzebijać — dk I, poprzebijaćam, poprzebijaćasz, poprzebijaćają, poprzebijaćaj, poprzebijaćał, poprzebijaćany «przebić wiele czegoś albo przebić coś w wielu miejscach; podziurawić, porobić otwory» Poprzebijać nowe okna, drzwi w ścianach. Ściana poprzebijana… …   Słownik języka polskiego

  • przetrzeć — dk XI, przetrzećtrę, przetrzećtrzesz, przetrzećtrzyj, przetrzećtarł, przetrzećtarty przecierać ndk I, przetrzećam, przetrzećasz, przetrzećają, przetrzećaj, przetrzećał, przetrzećany 1. «przesunąć czymś miękkim, gładkim po powierzchni czegoś; trąc …   Słownik języka polskiego

  • skłuć — dk Xa, skłuję, skłujesz, skłuj, skłuł, skłuty «poranić kogoś, podziurawić coś kłując, pokłuć; zabić kłując» Miał ciało skłute igłami strzykawek. Ranni byli skłuci bagnetami. Skłuli dzika dzidami. skłuć się «pokłuć siebie wzajemnie» …   Słownik języka polskiego

  • wytrzeć — dk XI, wytrzećtrę, wytrzećtrzesz, wytrzećtrzyj, wytrzećtarł, wytrzećtarty, wytrzećtarłszy wycierać ndk I, wytrzećam, wytrzećasz, wytrzećają, wytrzećaj, wytrzećał, wytrzećany 1. «trąc po powierzchni czegoś osuszyć coś, oczyścić coś z czegoś;… …   Słownik języka polskiego

  • zsiekać — dk I, zsiekaćam, zsiekaćasz, zsiekaćają, zsiekaćaj, zsiekaćał, zsiekaćany «strzelając z broni palnej, tnąc białą bronią poranić, zabić kogoś, podziurawić coś; pociąć coś na kawałki, posiekać» Drzewa zsiekane odłamkami. Zsiekać szablą przeciwnika …   Słownik języka polskiego

  • zsiekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zsiekaćam, zsiekaća, zsiekaćają, zsiekaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przy użyciu broni palnej, broni białej lub ostrego narzędzia, np. noża, podziurawić coś, pociąć na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”