pogarda

pogarda
ż IV, CMs. \pogardardzie, blm
«stosunek do kogoś polegający na poczuciu czyjegoś braku wartości pod względem etycznym, społecznym; lekceważenie kogoś, czegoś w wysokim stopniu, nieliczenie się z kimś, czymś»

Mieć pogardę dla kogoś, czegoś.

Mieć kogoś, coś w pogardzie.

Odnosić się do kogoś z pogardą.

Okazywać komuś pogardę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • pogarda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. pogardardzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} uczucie lekceważenia kogoś wynikające z przekonania o własnej wyższości, okazywanie braku szacunku; nieliczenie się z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spojrzenie pełne pogardy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogardzać — ndk I, pogardzaćam, pogardzaćasz, pogardzaćają, pogardzaćaj, pogardzaćał, pogardzaćany pogardzić dk VIa, pogardzaćdzę, pogardzaćdzisz, pogardzaćgardź, pogardzaćdził, pogardzaćdzony 1. «okazywać pogardę, odnosić się do kogoś, czegoś z pogardą;… …   Słownik języka polskiego

  • pudło — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. pudłodle; lm D. pudłodeł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duże pudełko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pudło kartonowe. Pudło z farbami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szuja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIb, lm M. szujaje {{/stl 8}}{{stl 7}} z pogardą, z intencją obraźliwą o mężczyźnie nikczemnym, podłym; łajdak, podlec, szubrawiec {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}szuja II {{/stl 13}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • winogrono — Kwaśne winogrona «rzeczy trudne lub niemożliwe do osiągnięcia dla kogoś, kto ich pożąda, choć pozornie je lekceważy»: (...) nie lubiano dorobkiewiczów, nie miało to tylko charakteru klasowego, ani nie było wyłącznie pogardą dla niedosiężnych… …   Słownik frazeologiczny

  • chłopaczysko — n a. m odm. jak n II, N. chłopaczyskokiem; lm D. chłopaczyskoków, B. chłopaczyskoków a. chłopaczyskoka «niechętnie, z pogardą lub politowaniem, współczuciem o chłopcu; chłopczysko» Rozpuszczone chłopaczysko kradło a. rozpuszczony chłopaczysko… …   Słownik języka polskiego

  • chłopczysko — n a. m odm. jak n II, N. chłopczyskokiem; lm D. chłopczyskoków, B. chłopczyskoków a. chłopczyskoka «z niechęcią, pogardą, politowaniem lub współczuciem o chłopcu; chłopaczysko» Nieznośne chłopczyska. Biedne chłopczysko uciekło a. biedny… …   Słownik języka polskiego

  • chłopisko — n rzad. m odm. jak n II, N. chłopiskokiem; lm D. chłopiskoków, B. chłopiskoków a. chłopiskoka «z uznaniem, rzadziej z niechęcią lub pogardą o mężczyźnie; wysoki, barczysty, tęgi mężczyzna» Ogromne, poczciwe a. ogromny, poczciwy chłopisko. Pobiły… …   Słownik języka polskiego

  • ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

  • dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”