- pogoniec
- m II, DB. \pogoniecońca; lm M. \pogoniecońce, D. \pogoniecońcówzool. pogońce «pająki z rodzin: Lycosidae i Pisauridae, o ciele długości od 4 do 20 mm, o mocnych, długich nogach; żyją w ściółce leśnej i w pobliżu wód, zdobycz łowią w biegu; należy do nich m.in. tarantula»
Słownik języka polskiego . 2013.