- pogotowie
- n I1. blm«należyte przygotowanie, stan gotowości do natychmiastowego działania»
Pogotowie bojowe.
Ostre pogotowie.
Być w stałym pogotowiu.
Postawić ludzi w stan pogotowia.
∆ hand. Pogotowie kasowe «określona suma pieniędzy, która musi znajdować się w kasie jako zabezpieczenie na konieczne, a nieprzewidziane wydatki»◊ Mieć coś w pogotowiu «mieć coś pod ręką, przygotowanego do natychmiastowego użycia»2. lm D. \pogotowiewi«instytucja udzielająca doraźnej pomocy w jakiejś dziedzinie, zwłaszcza instytucja służby zdrowia zajmująca się udzielaniem doraźnej pomocy lekarskiej w nagłych wypadkach i zachorowaniach oraz przewożeniem chorych do szpitala; budynek takiej instytucji»Pogotowie ratunkowe.
Lekarz pogotowia.
Pracować w pogotowiu.
∆ Karetka pogotowia (ratunkowego), pot. pogotowie (ratunkowe) «samochód przystosowany do przewożenia chorych do szpitala w specjalnych, zwłaszcza nagłych wypadkach»∆ Pogotowie awaryjne, techniczne, samochodowe, wodociągowe, gazowe, energetyczne itp. «zespół ludzi dysponujących odpowiednimi środkami lokomocji i narzędziami, dokonujących natychmiastowych napraw w zakresie danej specjalności w wypadkach nagłych uszkodzeń, awarii»∆ Pogotowie policji «wydzielona, zmotoryzowana służba policji, działająca w większych miastach, interweniująca w nagłych wypadkach zakłócenia porządku i bezpieczeństwa publicznego»
Słownik języka polskiego . 2013.