pojazd

pojazd
m IV, D. -u, Ms. \pojazdjeździe; lm M. -y
«urządzenie do transportu lądowego przystosowane do poruszania się na kołach, gąsienicach lub płozach po szynach, po drodze lub bezpośrednio po gruncie»

Pojazd mechaniczny.

Pojazd gąsienicowy, kołowo-gąsienicowy, kołowy, szynowy.

∆ Pojazd dwuśladowy «pojazd o kołach jezdnych ustawionych we dwu płaszczyznach równoległych tak, że podczas ruchu pojazdu po linii prostej pozostawiają na jezdni dwa ślady, np. samochód»
∆ Pojazd jednośladowy «pojazd o kołach jezdnych, zwykle tylko dwu, ustawionych w jednej płaszczyźnie tak, że podczas ruchu pojazdu po linii prostej pozostawiają tylko jeden ślad, np. rower, motocykl»
∆ Pojazd samochodowy «pojazd mechaniczny drogowy, przeznaczony do przewozu osób lub ładunków, wyposażony w silnik spalinowy, elektryczny lub parowy»
astron. Pojazd księżycowy «pojazd przenoszony z Ziemi na Księżyc przez aparat kosmiczny, poruszający się po powierzchni Księżyca, sterowany z Ziemi drogą radiową; służy do prowadzenia badań na Księżycu»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pojazd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. pojazdjeździe {{/stl 8}}{{stl 7}} urządzenie do transportu zaopatrzone w koła, gąsienice lub płozy i przystosowane do poruszania się po drogach lądowych, po szynach lub po gruncie : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojazd dwuśladowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} pojazd, którego koła są tak ustawione, że zostawiają na jezdni dwa ślady, dwie równoległe linie {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pojazd jednośladowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} pojazd, którego koła (zwykle dwa) są tak ustawione, że zostawiają na jezdni jeden ślad w postaci linii, np. motocykl {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dwuśladowy — ∆ techn. Pojazd dwuśladowy «pojazd o kołach jezdnych ustawionych w dwóch płaszczyznach równoległych tak, że podczas ruchu pojazdu po linii prostej, koła pozostawiają na jezdni dwa ślady» …   Słownik języka polskiego

  • jednośladowy — ∆ techn. Pojazd jednośladowy «pojazd, np. motocykl, o kołach jezdnych (zwykle dwóch) ustawionych w jednej płaszczyźnie tak, że podczas ruchu pojazdu po linii prostej powstaje tylko jeden ślad» …   Słownik języka polskiego

  • przebieg — m III, D. u, N. przebieggiem, blm 1. «odbywanie się czegoś, rozwijanie się w czasie; rozwój, tok, proces» Przebieg dyskusji, rozmowy, obrad. Przebieg jakiejś akcji, sprawy. Łagodny przebieg choroby. Dramatyczny przebieg działań wojennych. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • przyczepa — ż IV, CMs. przyczepapie; lm D. przyczepaep «bezsilnikowy pojazd drogowy przystosowany do ciągnięcia go przez pojazd silnikowy, używany do transportu ludzi, ładunków lub jako pomieszczenie, np. mieszkalne» Przyczepa kempingowa. Przyczepa tramwaju …   Słownik języka polskiego

  • riksza — ż II, DCMs. rikszaszy; lm D. riksz 1. «lekki, dwukołowy pojazd, ciągnięty przez człowieka; używany w krajach Dalekiego Wschodu» Kulisi ciągnący riksze z ładunkiem, z pasażerami. 2. «trzykołowy rower z umieszczonym z tyłu siedzeniem na dwie osoby… …   Słownik języka polskiego

  • samochodowy — przym. od samochód Silnik samochodowy. Komunikacja samochodowa. Mapa samochodowa. Przemysł samochodowy. Rajd samochodowy. Warsztat samochodowy. Wycieczka samochodowa. Wypadek s …   Słownik języka polskiego

  • uprzywilejować — dk IV, uprzywilejowaćjuję, uprzywilejowaćjujesz, uprzywilejowaćjuj, uprzywilejowaćował, uprzywilejowaćowany rzad. uprzywilejowywać ndk VIIIa, uprzywilejowaćowuję, uprzywilejowaćowujesz, uprzywilejowaćowuj, uprzywilejowaćywał, uprzywilejowaćywany… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”