pokopać

dk IX, \pokopaćpię, \pokopaćpiesz, \pokopaćkop, \pokopaćał, \pokopaćany

1. «spędzić jakiś czas na kopaniu łopatą, szpadlem itp.»

Pokopał w ogrodzie po powrocie z pracy.

2. «skopać, wykopać w wielu miejscach»

Pokopać doły, rowy.

Ziemia była wszędzie pokopana.

3. «spędzić jakiś czas na uderzaniu nogą czegoś (kogoś); pobić nogami; skopać»

Pokopać piłkę.

Pokopać kogoś w bójce.

pokopać się «pokopać, pobić nogami wzajemnie jeden drugiego»

Pokopali się w tłumie.