pokończyć

dk VIb, \pokończyćczę, \pokończyćczysz, \pokończyćkończ, \pokończyćczył, \pokończyćczony

1. «skończyć, doprowadzić do końca wiele rzeczy; także o wielu osobach: skończyć, doprowadzić coś do końca»

Pokończyć zaczęte listy, prace.

Dzieci pokończyły szkoły.

2. pot. «o wielu osobach: zginąć, umrzeć»

Przestępcy pokończyli na szubienicy.