pokształcić

dk VIa, \pokształcićcę, \pokształcićcisz, \pokształcićkształć, \pokształcićcił

«dać wykształcenie kilku lub wielu osobom, wykształcić jedną po drugiej»

Pokształcił wszystkie dzieci.

pokształcić się

1. «o wielu osobach: zostać wykształconym, zdobyć wykształcenie»

Pokształcili się na uniwersytetach.

2. rzad. «spędzić pewien czas na kształceniu się»

Pokształcił się przez rok i uznał, że to dość.