- bilateralny
- książk. «dwustronny»
Bilateralne umowy.
‹z łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Bilateralne umowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
bilateralny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} dwustronny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bilateralne układy, umowy międzypaństwowe. Stosunki bilateralne. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bi- — «pierwszy człon wyrazów obcego pochodzenia wskazujący na występowanie czegoś dwukrotne, podwójne, obustronne, odpowiadający polskiemu: dwu , np. bigamia, bilateralny, bitonalność, bikwadratowy» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
bi — {{/stl 13}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów pochodzenia obcego, wprowadzający informację o dwukrotności, dwustronności, podwójności, odpowiadający polskiemu {{/stl 7}}{{stl 8}}dwu {{/stl 8}}{{stl 7}}, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}bigamia, bilingwizm … Langenscheidt Polski wyjaśnień