- bilingwizm
- m IV, D. -u, Ms. \bilingwizmzmie, blm«dwujęzyczność; fakt posługiwania się dwoma językami przez daną grupę społeczną lub przez jednostk껋łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.
bilingwizm
Look at other dictionaries:
bilingwizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. bilingwizmzmie, blm, jęz. {{/stl 8}}{{stl 7}} posługiwanie się dwoma językami (przez jednostkę lub grupę społeczną); dwujęzyczność <łac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bi — {{/stl 13}}{{stl 7}} początkowy człon wyrazów pochodzenia obcego, wprowadzający informację o dwukrotności, dwustronności, podwójności, odpowiadający polskiemu {{/stl 7}}{{stl 8}}dwu {{/stl 8}}{{stl 7}}, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}bigamia, bilingwizm … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwujęzyczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. dwujęzycznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} umiejętność posługiwania się dwoma językami; bilingwizm : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkańcy Kresów Wschodnich są znani z dwujęzyczności. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
