- polifoniczny
- «oparty na zasadach polifonii; wielogłosowy»
Utwór polifoniczny.
Muzyka, kompozycja polifoniczna.
Wariacje polifoniczne.
Słownik języka polskiego . 2013.
polifoniczny
Look at other dictionaries:
polifoniczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, na który składa się wiele głosów, zgodny z zasadami polifonii; wielogłosowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieło polifoniczne. Wykonanie polifoniczne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Сикорский К. — (Sikorski) Казимеж (р. 28 VI 1895, Цюрих) польский композитор и педагог. Изучал композицию под рук. Ф. Шопского в Высшей школе музыки им. Шопена (1919), одноврем. философию в ун те в Варшаве, музыковедение в Львовском ун те (1921).… … Музыкальная энциклопедия
capriccio — [wym. kapriczjo] n I; lm D. capricciocciów 1. muz. «krótki solowy utwór instrumentalny o charakterze swobodnej improwizacji, rodzaj wirtuozowskiej etiudy, lirycznej miniatury lub fantazji; dawniej także utwór polifoniczny (pierwowzór fugi);… … Słownik języka polskiego
chór — m IV, D. u, Ms. chórze; lm M. y 1. «zespół śpiewaków wykonujących wspólnie utwór muzyczny, często z towarzyszeniem instrumentów» Chór męski, żeński, chłopięcy, dziecięcy, mieszany. Chór jednogłosowy, wielogłosowy, polifoniczny. Chór amatorski,… … Słownik języka polskiego
fuga — I ż III, CMs. fudze; lm D. fug muz. «utwór polifoniczny instrumentalny lub wokalny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmują temat według określonych zasad (imitacje, kontrapunkty)» Fuga organowa. ‹z łac.› II ż III, CMs. fudze; lm D. fug 1.… … Słownik języka polskiego
imitacyjny — imitacyjnyni 1. «polegający na imitacji, naśladujący, naśladowczy; dotyczący imitatorstwa, imitatorski» Aktorzy imitacyjni. Ćwiczenia imitacyjne. 2. «dotyczący imitacji muzycznej» Polifoniczny utwór imitacyjny … Słownik języka polskiego
kaprys — m IV, D. u, Ms. kapryssie; lm M. y 1. «chwilowa, łatwo zmieniająca się zachcianka; fantazja, dziwactwo» Przelotny kaprys. Dziecinne kaprysy. Cierpieć, znosić czyjeś kaprysy. Dogadzać czyimś kaprysom. Mieć kaprysy. Robić coś dla kaprysu … Słownik języka polskiego
polifoniczność — ż V, DCMs. polifonicznośćści, blm rzecz. od polifoniczny Polifoniczność kompozycji … Słownik języka polskiego
fuga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. fudze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczelina, szpara pomiędzy cegłami, płytami kamiennymi, flizami itp. wypełniona zaprawą budowlaną; także warstwa zaprawy w takiej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kanon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kanonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogólnie przyjęta norma, model, do którego należy się dostosować; zasada, reguła, wzorzec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dogmatyczne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
