- połączyć
- dk VIb, \połączyćczę, \połączyćczysz, \połączyćłącz, \połączyćczył, \połączyćczony1. «spoić, złączyć mechanicznie, zespolić w jedność, w całość, powiązać, związać; zmieszać, zsumować»
Połączyć końce sznurka, przewody.
Połączyć mostem brzegi rzeki.
Połączyć rzeki kanałem.
Połączyć rury.
Połączyć różne kolory wełny.
Połączyć organizacyjnie dwie instytucje, dwa wydziały jakiegoś urzędu.
Połączyć oddziały wojska.
∆ fiz. Naczynia połączone «naczynia złączone ze sobą tak, że ciecz może swobodnie przepływać z jednego do drugiego; poziom cieczy w tych naczyniach jest taki sam, jeśli ciśnienie nad nimi jest jednakowe»◊ Połączyć ślubem, węzłem, związkiem małżeńskim «skojarzyć parę małżeńską; udzielić ślubu»◊ Coś z czymś jest połączone «coś jest związane z czymś, czemuś towarzyszy, np. wyjazd czyjś połączony jest z wydatkami, z kłopotami»przen.Połączyć siły, usiłowania, wysiłki.
Ktoś połączony pokrewieństwem z kimś.
Połączył ich wspólny cel, wspólny interes.
Połączyła ich miłość.
2. «umożliwić rozmowę telefoniczną przez odpowiednie złączenie przewodów»Proszę mnie połączyć z dyrektorem, z izbą przyjęć, z Warszawą, z Wrocławiem.
Połączyć kogoś ze wskazanym numerem.
połączyć się1. «zespolić się w jedną całość»Oddziały wojska połączyły się.
Instytucje się połączyły.
Połączyli się we wspólnym działaniu.
◊ Połączyć się ślubem, małżeństwem, węzłem małżeńskim «zawrzeć związek małżeński, stać się małżeństwem»2. «uzyskać rozmowę telefoniczną»Połączyć się z dyrektorem, z dyżurnym lekarzem.
Połączyć się z Krakowem, z Wrocławiem.
Długo dzwonił, zanim się połączył z domem.
Nie mógł się połączyć z centralą.
Słownik języka polskiego . 2013.