południe

n I, blm

1. «moment, gdy Słońce znajduje się najwyżej nad horyzontem; pora dnia, w której Słońce przechodzi przez południk danej miejscowości; połowa, środek dnia; dwunasta godzina w dzień»

Przed południem, po południu, w samo południe, o dwunastej w południe.

Pracował od rana do południa.

Zegar wybił południe.

2. «strona świata przeciwstawna do północy; na półkuli północnej strona, w której Słońce podczas swego dziennego ruchu na sferze niebieskiej znajduje się najwyżej»

Droga prowadzi, skręca na południe, ku południowi.

Kraków leży na południe od Warszawy.

Okna wychodzą na południe.

Wiatr wieje z południa.

3. południe a. Południe «teren, kraj leżący w przeciwnej do północy stronie świata; kraje leżące blisko równika, w klimacie gorącym lub ciepłym»

Spędził zimę na południu.

Mieszkał na południu.