pomącić

dk VIa, \pomącićmącę, \pomącićmącisz, \pomącićmąć, \pomącićcił, \pomącićcony

1. «sprawić, że jakaś ciecz staje się mętna, nieprzezroczysta; zmącić»

Pomącić wodę w jeziorze.

2. «wprowadzić nieład, zamieszanie, niepokój; zakłócić»

Pomącić czyjeś myśli.

pomącić się

1. «stać się mętnym, nieprzezroczystym»

Sadzawka się pomąciła.

2. «stać się chaotycznym, niespokojnym, ulec zakłóceniu»

◊ Pomąciło się komuś w głowie «ktoś nie umie jasno myśleć, sądzić; ktoś stracił równowagę psychiczną»