pomęczyć

pomęczyć: dk VIb, \pomęczyćczę, \pomęczyćczysz, \pomęczyćmęcz, \pomęczyćczył, \pomęczyćczony

1. «spowodować zmęczenie wielu osób, stworzeń; utrudzić, znużyć fizycznie lub psychicznie»

Pomęczone konie musiały odpocząć.

Niech go ciekawość pomęczy.

2. zwykle w imiesł. biernym «zabić wiele osób zadając im męki, torturując»

Ciała pomęczonych jeńców.

pomęczyć się

1. «o wielu osobach, stworzeniach: ulec zmęczeniu, wyczerpaniu, znużeniu»

Dzieci pomęczyły się na wycieczce.

2. «spędzić jakiś czas na trudnej, nużącej pracy; potrudzić się»

Pomęczyć się nad rozwiązaniem zadania.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

pomordować — dk IV, pomordowaćduję, pomordowaćdujesz, pomordowaćduj, pomordowaćował, pomordowaćowany 1. «mordując pozbawić życia jednego po drugim, zabić wiele osób» Zwłoki pomordowanych jeńców. 2. «zmęczyć jednego po drugim, spowodować zmęczenie wielu osób;… … Słownik języka polskiego
potrudzić się — dk VIa, potrudzić siędzę się, potrudzić siędzisz się, potrudzić siętrudź się, potrudzić siędził się 1. «zadać sobie trud, zabiegając o coś przez pewien czas; pomęczyć się przez pewien czas, znużyć się robiąc coś, pokonując trudności» Trzeba się… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias