ponabijać

ponabijać
dk I, \ponabijaćam, \ponabijaćasz, \ponabijaćają, \ponabijaćaj, \ponabijaćał, \ponabijaćany
1. «wypełnić, naładować, nabić wiele czegoś»

Ponabijać sienniki słomą.

Ponabijać broń.

◊ pot. Ponabijać kabzy, kieszenie itp. «o wielu: wzbogacić się, zdobyć majątek»
◊ Ponabijać (komuś, sobie) czymś głowy «zająć czymś myśli wielu osób, spowodować intensywne myślenie o czymś»
2. «wbić wiele czegoś w coś, osadzić wiele czegoś w czymś, nasadzić, nabić wiele czegoś»

Rękojeści szabel ponabijane drogimi kamieniami.

Ponabijać obręcze na koła.

ponabijać się posp. «spędzić pewien czas na wyśmiewaniu, pokpiwaniu, nabijaniu się z kogoś»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ponabijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, ponabijaćam, ponabijaća, ponabijaćają, ponabijaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nabić, zapakować, zapełnić wiele miejsc dużą ilością ludzi lub przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ponabijać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zająć się jakiś czas żartowaniem, kpieniem, nabijaniem się z kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ponabijali się z kolegi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”