ponaciągać

dk I, \ponaciągaćam, \ponaciągaćasz, \ponaciągaćają, \ponaciągaćaj, \ponaciągaćał, \ponaciągaćany

1. «ciągnąc napiąć, naprężyć wiele czegoś, naciągnąć po kolei»

Ponaciągać struny, liny.

2. «ciągnąc naczerpać wiele płynów, napełnić kolejno wiele naczyń»

Ponaciągać wina do butelek.

3. «o wielu: włożyć coś na siebie, wciągnąć na siebie wiele sztuk ubrania; wciągnąć, nałożyć coś na wiele rzeczy»

Ponaciągali na siebie palta.

Ponaciągać pokrowce na walizki.

4. «dostosować do jakiegoś z góry powziętego założenia wiele argumentów, dowodów itp.»

Ponaciągane twierdzenia.

5. «o płynach: nabrać smaku, koloru, zapachu przez przejęcie tych właściwości od ziół, korzeni, owoców itp. zalanych tymi płynami»

Wszystkie napary już ponaciągały.

6. pot. «oszukać wiele osób kolejno»

Ponaciągać wszystkich znajomych.

ponaciągać się rzad. «zostać ponaciąganym, napiętym, naprężonym (o wielu rzeczach)»

Liny się ponaciągały.