Poniszczyć meble.
Poniszczone drogi.
Domy poniszczyły się z biegiem lat.
Słownik języka polskiego . 2013.
poniszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, poniszczyćczę, poniszczyćczy, poniszczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zniszczyć wiele czegoś, kolejno, przez dłuższy czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniszczyć notatki. Poniszczyć ubranie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogruchotać — dk IX, pogruchotaćoczę (pogruchotaćocę), pogruchotaćoczesz (pogruchotaćocesz), pogruchotaćocz, pogruchotaćał, pogruchotaćany «potłuc, zmiażdżyć, rozbić wiele rzeczy lub rozbić coś w wielu miejscach, połamać, poniszczyć» Kry pogruchotały filary… … Słownik języka polskiego
poharatać — dk I, poharataćam, poharataćasz, poharataćają, poharataćaj, poharataćał, poharataćany 1. posp. «poranić, dotkliwie skaleczyć w wielu miejscach» Poharatać rywala nożem. Poharatać sobie szkłem nogę. 2. posp. «pociąć, podziurawić, połamać,… … Słownik języka polskiego
powarzyć — dk VIb, powarzyćrzę, powarzyćrzysz, powarzyćwarz, powarzyćrzył, powarzyćrzony «o mrozie, szronie, zimnie: pozbawić (rośliny) świeżości; zmrozić, pomarszczyć, poniszczyć chłodem» Mróz powarzył kwiaty. przen. Wszyscy mieli miny powarzone. Chodzili… … Słownik języka polskiego
